Niedawno w czasopiśmie naukowym Geomorfologia ukazał się artykuł z wynikami badań przeprowadzonych przez rosyjskich i niemieckich naukowców. Wspólnie stworzyli model 3D krateru Batagai, aby zrozumieć jego przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Analiza modelu wykazała, że od lat 90.upadek wiecznej zmarzliny przesunął 35 milionów metrów sześciennych gleby.
Reklama
Krater w Jakucji szybko powiększa się nie tylko pod względem długości, ale także szerokości. Na przykład w 2014 r.szerokość Batagaiki wynosiła 790 metrów. Wieczna zmarzlina nie przestała się topić, więc w 2019 roku szerokość krateru wzrosła do 890 metrów. Naukowcy uważają, że jest to spowodowane globalnym ociepleniem, którego skutki są zauważalne w prawie każdym zakątku Ziemi. Naukowcy już wiedzą, że globalne ocieplenie wpłynie nie tylko na życie ludzi, ale także spowoduje wyginięcie wielu zwierząt — na przykład pszczół. Wzrost krateru wiecznej zmarzliny to kolejne przypomnienie, że globalne ocieplenie jest realne i trzeba coś z tym zrobić.
Kratery wiecznej zmarzliny
Krater Batagai jest największym tego rodzaju, ale nie jedynym. Ze względu na stopniowy wzrost średniej temperatury na Ziemi podobne załamania coraz częściej pojawiają się w regionach północnych. Na przykład w 2019 roku naukowcy odkryli tysiące podobnych kraterów w wysokogórskich regionach Arktyki, które powstały w ciągu ostatnich kilku dekad. Skutki topnienia wiecznej zmarzliny są szczególnie widoczne w Rosji, ponieważ mamy szczególnie wiele zimnych regionów.
Topnienie wiecznej zmarzliny jest obarczone wieloma niebezpieczeństwami. Przede wszystkim istnieje obawa, że bakterie i wirusy mogą być zachowane w starożytnym lodzie, przeciwko któremu współcześni ludzie nie mają odporności. Jeśli nagle się wydostaną, na świecie może rozpocząć się nowa pandemia nieznanej choroby. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule mojego kolegi Ljubowa Sokovikovej ” czynnik X – co kryje się w wiecznej zmarzlinie?”.
